(4)درخت هدف ها
بزارین بحث رو با یه حکایت قدیمی در مورد شخصیت معروفی بنام لقمان شروع کنیم :گفته میشه کارفرمای لقمان که ارباب او محسوب میشد،یه روز به او دستـور داد که در زمینش ، برای او کنـجد بکارد.ولی لقمان بجای کنجد، جُو کاشت.چند ماه بعد که زمان درو شده بود ، ارباب به مزرعه اومد و دید که لقمان بجای کنجد ،جو کاشته.از او سوال کرد : چرا جو کاشتی؟ لقمان گفت : به این امید جو کاشتم که خدا برای تو کنجد برویاند.اربابـش گفت : مگه چنین چیزی ممکنه؟! لقمـان گفت : وقتی تو رو می بینـم که از خـدا نافـرمانی میکنی در حالی که ازاوامید بهشت هم داری ،لذا فکر کردم شاید از جو هم کنجد بشود. ارباب متوجه نکته عمیق حرف لقمان شد ،بر حال خود گریست و لقمانو آزاد کرد.این حکایت نمونه ای از دهها نکته و پند و حکایت هست که از درخت و کشت و درو در ادبیات ما وجود داره .شاید مهمترین نکته اش برای مقوله هدف گذاری این باشه که نتایج ما برااساس هدفامون خواهد بود و نمیشه که ما به نتیجه ای برسیم که قبلا براش هدفگذاری و برنامه ریزی نکردیم .بگذریم ! خارج از منظور و محتوای حکایت بالا باید بگیم بیراه نیست اگه بگیم هدفگذاری و نتایج حاصل از اون اون خیلی به کاشت و برداشت تو کشاورزی شبیه هست.قبول داری؟
چن سال پیش شخصی بنام توماس ال یه نظریه مطرح کرد که مخفف انگلیسی اون (ahp) میشه که موضوع اصلیش درباره تصمیم گیریه و ما اینجا خیلی به اصل نظریه که چی هست کار نداریم میتونی تو اینترنت جزئیاتش رو ببینی.نکته قضیه اینه که آقای توماس ال تکنیکی بنام « درخت تصمیم » رو تو نظریش مطرح کرده که برای بحث هدفگذاری هم با توجه به همسنخی اون با تصمیم گیری شاید بشه از همون تشبیه درخت هدفگذاری استفاده کرد.در واقع انتخاب یه هدف از بعضی جنبه ها، شبیه کاشتن یه درخت هست .
انتخاب 1 هدف = کاشتن 1 درخت |
همونطور که درخت کاری در بستر زمین هر کشاورز صورت می گیره ،هدفگذاری هم در بستر زندگی هرآدمی صورت می گیره .کشاورز کشتزارش رو داره ،آدما هم کشتزار زندگی اشون وموقعیتا، استعدادا وفرصتاشون رو دارن .
اینکه وقت کاشت چیزی بکاریم یا نکاریم ،و یا چه نهالی می کاریم را می شود به بی هدفی و هدفمندی
شبیه دونست و نوع هدفا رو با نوع درختایی که تو کشتزارمون میکاریم تشبیه کرد.بقول شاعر هر که بدرود آخر کار آنچه که کشت.خلاصه کلام که درخت کاری و هدف گذاری رفاقتی دیرینه دارن !؟
- ۹۹/۰۱/۱۹